در حال حاضر ازمایشات توصیه شدهی زیادی برای نشان دادن تومورهای مغز و نخاع وجود ندارد. بیشتر تومورهای مغز زمانیکه فرد دکتر را میبیند، به علت علایم و نشانههایی که دارند تشخیص داده میشوند.
بیشتر اوقات، پیش بینی در مورد تومورهای مغز و نخاع به سن افراد، نوع تومور، و جایانبستگی دارد نه اینکه چقدر زود تشخیص داده شده است. اما همانند هر مریضی دیگری، تشخیص اولیه و درمان احتملا موثر است.
آزمونهای تصویری
پزشک شما میتواند یک یا چند ازمون تصویری را سفارش دهد. این ازمونها از اشعهی x، اهنرباهای قوی، یا مواد رادیو اکتیو برای تصویرسازی مغز و نخاع استفاده میکنند. تصاویر میتوانند توسط متخصص مغز و اعصاب خوب یا دکتر عمومیتفسیر شوند.
اسکن MRI
اسکنهای MRI برای نگاه کردن به مغز و نخاع بسیار خوب هستند و بهترین راه را برای جستجوی تومورها در این نقاط هستند. تصاویری که انها ارائه میکنند معمولا جزئیات بیشتری ازانسی تی اسکنها به دست میدهد. اما انها تصاویر استخوانهای جمجمه و همچنین سی تی اسکنها را نشان نمیدهند و بنابراین ممکن است تومورها را روی جمجمه نشان ندهند.
سی تی اسکن
سی تی اسن یک ازمون اشعهی ایکس است که تصاویر بخش مقطعی دقیق از مغز ونخاع شما میدهد. به جای یک عکس گرفتن، مانند اشعهی ایکس عادی، یک اسکنر سی تیزمانی که حول شما میچرخد و شما دراز کشیده اید، تصاویر زیادی میگیرد. سپس یک کامپیوتر این تصاویر را به تصاویری از بخشهای بدن ترکیب میکند. برخلاف اشعههای ایکس منظم، سی تی اسکنها میتوانند تصاویر دقیقی از غشاهای نرم در بدن بدهند.
اسکن پرتونگاری تابش پوزیترونی
برای این ازمون، یک مادهی رادیواکتیو به خون تزریق میشود. میزان رادیواکتیو استفاده شده خیلی کم است و از بدن در طول یک روز یا بیشتر عبور میکند. از انجا که سلولهای تومور در بدن به سرعت رشد میکنند، میزان بیشتری از شکر را نسبت به سلولهای سالم جذب میکنند. بعد از حدود یک ساعت، شما به میزی در اسکنر PET انتقال داده میشوید. درحالیکه دوربین مخصوصی از مناطق رادیواکتیو در بدن شما عکس میگیرد، برای ۳۰ دقیقه روی میز دراز بکشید. تصویر به جزییات اسکن MRI یا CT نمیرسد، اما میتواند اطلاعات مفیدی در مورد مناطق غیر استاندردی که روی ازمونهای دیگر که احتمالا تومور دارند یا نه ارارئه کند.